ارتودنسی که یکی از تخصص های رشته دانپزشکی است به معنای دندان های منظم است.
بر حسب هدفی که در ارتودنسی به دنبال آن هستیم میتوان ارتودنسی را به دسته های زیر طبقه بندی کرد:
- تغیر الگوی دندان ها یا فک
از این نظر میتوان ارتودنسی را به دو بخش تصحیح موقعیت دندان ها یا تغییر الگو جهت رشد فکین متمرکز کرد.
- نوع دستگاه ارتودنسی
از نقطه نظر نوع دستگاه های به کار رفته ، می توان ارتودنسی را به درمان با دستگاه های ثابت و متحرک تقسیم بندی کرد.
دستگاه های ثابت ، دستگاه هایی هستند که بیمار ، در طول درمان نمی تواند آن ها را از دهان خارج کند. اجزای تشکیل دهنده ی این دستگاه ها ، براکت و سیم می باشد.
دستگاه های متحرک ارتودنسی یا پلاک، دستگاه هایی هستند که بیمار در طول درمان می تواند به راحتی آن ها را از دهان خود خارج کند. البته در زمان های محدود مانند زمان غذا خوردن ، مسواک زدن و استفاده از نخ دندان.
سن مناسب برای انجام ارتودنسی
کودکان
طبق نظر انجمن ارتودنتیستهای آمریکا (AAO) اولین سن مراجعه جهت معاینه ۷ سالگی میباشد.
- بزگسالان
برخلاف نظرراجع عموم، درمان جهت حرکت دندانی در تمام سنین مقدور میباشد و بخش اعظم بیماران را بزرگسالان تشکیل میدهند.
مشکلات فکی در بزرگسالان با درمان سیم کشی دندان یا روش های دیگر قابل درمان نمیباشد و در موارد شدید نیاز به درمانهای جراحی میباشد.
انواع روش های ارتودنسی
ارتودنسی روش های متفاوتی دارد و بنابه خواست و نظر فرد بیمار، نظر متخصص ارتودنسی و البته بر پایه هزینه انجام آن یکی از روش های ارتودنسی جهت درمان فرد انتخاب می شود.https://bit.ly/2VlkW7I
در ادامه با اشاره به انواع روش های سنتی ارتودنسی ، به توضیح کامل مهمترین آنها می پردازیم:
- ارتودنسی ثابت
- ارتودنسی متحرک
- ارتودنسی لینگوال
ارتودنسی ثابت
در دستگاه ارتودنسی ثابت اجزا به صورت نگین هایی که براکت نام دارند، برروی دندان چسبانده شده و ثابت می گردند .
براکتها، سیم های ارتودنسی را در محل نگه میدارند و نیروی سیم ها ، کشسی را به دندان منتقل میکنند و به این ترتیب دندان جابجا میشود.
این روش درمانی برای دندان های دائمی که کاملا رشد کرده اند کاربرد بیشتری دارد. به عبارت دیگر این روش برای یزرگسالان بیشتر تجویز می شود.
مزیت دیگر این درمان این است که برخلاف درمانهای متحرک ، ارتودنسی ثابت وابسته به همکاری بیمار نمی باشد. که این قضیه بویژه در مورد کودکان و نوجوانان غیر همکار که دستگاههای متحرک را به میزان کافی استفاده نمیکنند حائز اهمیت میباشد.
ارتودنسی متحرک
در این روش ، براکتها به دندان نچسبیده و به گونهای طراحی شدهاند که متناسب با سایز و دهان افراد باشند.
دستگاههای ارتودنسی متحرک به طور معمول به دو دسته تقسیم میشوند:
دسته اول متناسب با حرکتهای ساده دندانی و دسته دوم برای ایجاد حرکت در فک بالا و پایین در نظر گرفته شده است.
روش های نوین ارتودنسی
روش انکوریج موقت
در مواردی متخصص ارتودنسی با توجه به شرایط دندان های فرد، قصد حرکت دادن یک دندان بدون جابجایی و حرکت دادن دندان های دیگر را دارد. به این امر انکوریج گفته می شود.
در واقع این موضوع به متخصص ارتودنسی کمک می کند تا بتواند یک یا چند دندان را بدون حرکت دادن دندان های خاصی در دهان حرکت دهد.
در این روش، ایمپلنت هایی درون استخوان جایگذاری خواهند شد و از آنجایی که مانند دندان های طبیعی قابلیت جابجا شدن را ندارند، می توان از آن ها به عنوان تکیه گاه یا اهرم استفاده نمود.
ارتودنسی دیمون
این روش از جدید ترین روش های ارتودنسی محسوب می شود. در این روش، طول درمان ارتودنسی بطرز چشمگیری کاهش و سرعت پیشرفت ارتودنسی بر روی دندانها افزایش پیدا کرده است.
براکتهای کاربردی که از یک سیستم کاملا خودکار برای ایجاد حرکت دندانها برخوردارند، میتوانند فی و یا شفاف باشند.
در روش ارتودنسی دیمون براکتها داری خودبست و دریچه هستند و بصورت خودکار باز و بسته میشوند.
ارتودنسی نامرئی
بسیاری از بیماران مایل به دیده شدن براکت های ارتودنسی بر روی دندان هایشان نیستند به همین منظور از روش ارتودنسی نامرئی استفاده می کنند.
در این روش از پلاکهای شفاف که با تکنولوژی کامپیوتری و چاپگرهای سه بعدی ساخته میشوند، استفاده میشود.
بسته به شدت مشکل بیمار تعدادی پلاک شفاف ساخته میشود که هر کدام دندانها را مقدار کمی حرکت میدهند.
در این روش بیمار میتواند پلاکها را در موقع غذا خوردن، مسواک زدن و موقعیتهای خاص اجتماعی از دهان خارج کند.
با توجه به اینکه این درمان نیازمند استفاده از تکنولوژی بالایی میباشد هزینه این روش معمولا ۵/۲ تا ۳ برابر روش معمولی میباشد.
طراحی سفارشی لبخند
این سیستم ارتودنسی که در سطح بالایی مهندسی شده است از اسکن های دیجیتالی سه بعدی دندان ها و نرم افزار برنامه ریزی درمان CAD/CAM ساخته می شود.
این سیستم ارتودنسی سریع بهترین تکنولوژی ساخت و رایانه را به کار می گیرد تا بازدهی جابه جایی دندان را بهبود ببخشد.
نتیجه نهایی این شیوه زمان درمان را تا ۳۷ درصد و تعداد مراجعه به کلینیک برای معاینه را تا ۲۵ درصد بهبود می بخشد.
طول دوره درمان در انواع ارتودنسی
مدت زمان درمان با توجه به شدت مشکل بیمار متغیر میباشد ولی در کل درمان ظرف مدت ۱۸ – ۱۲ ماه در اکثر بیماران قابل انجام است.
بیماران با مشکل شدیدتر نیاز به دوره طولانیتر درمان دارند ، از جمله درمانهای طولانی به قوس آوردن دندانهای نهفته میباشد.
منبع: www.toothhealth.ir
درباره این سایت